Merhaba, ben Doğukan ? Covid ile birlikte herkes gibi benim hayatımda da birtakım değişiklikler oldu; bu süreçte işime ara vermek zorunda kalıp ailemin yanına dönmem de bu değişikliklerden biriydi. Sürecin benzer şekilde ilerlemesiyle birlikte ben de bir süredir aklımda olan gönüllülük projelerini listemde ilk sıralara çıkardım ve araştırmaya başladım. Sağlıklı yaşam, sürdürülebilirlik, spor, sanat ve insan hakları konularını kapsayan bir projeye denk geldiğimde benim için en uygun projenin o olduğuna karar verdim ve hemen başvuru yaptım. Kısa bir süre sonra projeyi düzenleyen kurumdan görüşme yapmak için bir mail aldım ve Portekiz’de gerçekleşecek olan 6 aylık Gönüllülük projem için serüven bu şekilde başlamış oldu.
Kesin kabul mailinden sonra, vize başvurusu ve diğer belgelerin hazırlanması aşamaları takip etti. Bu süreç sanıldığının aksine çok kolay çünkü Pi Gençlik Derneği çalışanları adayların ihtiyaç duyduğu tüm bilgi ve yönlendirmeleri ayrıntılı bir şekilde sunup sürecin çok kolay akmasını sağlıyor ve adaylar yurtdışına çıkmadan önce de online görüşmeler ile haklarımız ve sorumluluklarımız hakkında bizi bilgilendiriyor.
Tüm bunları hallettikten sonra geriye vize sonucunu beklemek ve uçak biletini almak kalıyor veee Ekim 2020 Portekiz’in Porto/Amarante şehrinde altı aylık projem başladı. Bu altı aylık süreçte her yerde olduğu gibi Portekiz’de de birçok Covidle alakalı kısıtlamalar söz konusuydu. Normalde çalışmamız gereken anaokulları, engelli merkezi, sanat atölyesi, şarap üreticisi gibi yerlerde çoğu zaman bu kısıtlamalar nedeniyle düzenli olarak çalışamamış olsak da ekibimdeki diğer gönüllülerle birlikte başta insan hakları sunumları, sanat workshopları, tiyatro gösterileri, capoeira, meditasyon ve yoga saatleri, şiir dinletileri, kültür geceleri, iklim değişikli ve çevre konulu aktiviteler olmak üzere birçok etkinlik düzenledik.
Bu etkinlikleri düzenlerken de ilgi alanlarım ve yeteneklerime uygun destekler vermeye çalıştım. Tiyatro için sahne çizimleri, dekorlar ve kostümler yaptık. Atık malzemelerden soyut heykel yaptık. Nehrin kenarındaki çöpleri her hafta düzenli olarak topladık. Kasım ayında Türkiye’yi, Türk kültürünü tanıttık ve Türkiye’de kadın hakları konulu bir sunum yaptık. Bu şekilde her ay farklı bir kültürü ve o ülkedeki farklı bir temel insan hakkını konuşmaya devam ettik.
Altı ay nasıl geçti hala inanamıyorum bile. Farklı bir dili konuşarak aynı yaş grubundan insanlarla uzun süre bir arada bulunmak her anlamda tazeleyici bir etkiye sahip. Güçlü ve zayıf yönlerimi daha iyi anlama ve kendimi daha iyi keşfetme fırsatı elde ettim bu süreçte. İngilizcemi daha da geliştirdim ve biraz da Portekizce öğrendim ? Her şeyiyle asla unutamayacağım bir deneyimdi. Bu fırsatları bizimle buluşturan ve desteklerini her zaman hissettiren Pi Gençlik Derneğinin tüm çalışanlarına teşekkür ederim. Son olarak da projelere başvurmayı düşünen adayların kesinlikle böyle bir fırsatı değerlendirmeleri ve potansiyellerini kullanmalarını öneririm.
ESC-103 Portekiz
Keşke bizlerde aynı fırsatı yakalayabilsek. Maalesef bu kadar hızlı geri dönüşler alamıyoruz 🙂