Hey, merhaba! 🙂
Ben Leyre ve uzun dönem ESC’mi İzmir’de Pi Gençlik Derneği’nde yapıyorum.
ESC’min üçüncü ayındayım ve şu ana kadar bir Türk hastanesinde bir gece geçirdim, yürüyüşe çıktım
en zorlu yürüyüşe çıktı, karantinadaydı, İstanbul’daydı, bir Türk düğününe gitti, beş yıldızlı otelde kaldım ve iki ay boyunca soğuk suyla duş aldım.İzmir’i ilk kez gece İzban’dan gördüm (ve gerçekten çok güzel olduğunu düşündüm). Daha önce Havaalanından çıkıp ılık bir Eylül akşamına girmiştim (gerçi benim geldiğim yerdesıcak Eylül akşamları yok…).
İzmir’deki ilk günümü çok iyi hatırlıyorum. Ben ve o sırada tek oda arkadaşım çünkü dairemizde yiyecek tek bir şey bile yoktu (ne de su vardı.
vardık…) ve biraz işaret diliyle kendimize yuvarlak ekmekler aldık. çikolata. Koordinatörümüz ve diğer gönüllülerle Karşıyaka İzban istasyonunun önünde buluştuk
Daha sonra feribot iskelesine gittik ve oradan da ofisimizin bulunduğu Pasaport’a giden feribota bindik.fisi gezdikten sonra birlikte bir şeyler yedik ve ardından Kültürpark’a gittik. Kültürpark İzmir’in merkezinde büyük bir park ve o sırada İzmir’de uluslararası bir fuar vardı. kuruluşumuzun bir standının bulunduğu gençlik.Kültürpark’ta ayrıca Lunapark da bulunmaktadır.
İzmir’in muhteşem manzarasını izleyebildiğimiz büyük bir panayır.
Ya da en azından biz. Çünkü bizi o kadar çok döndürdüler ki hiçbir şey göremedik. Ama en azından benim hiç Dönme yüzünden yükseklik korkusu. Sonraki günlerde Kültürpark’ta pek çok kez kaldık ve Kültürpark’tan pek çok insanla tanıştık. Organizasyonunun ortak şehri olan memleketim Bremen’den bazı insanlarla bile tanıştım. İzmir’den de fuar için gelenler oldu.İlk iki hafta boyunca çok sayıda şehir turu yaptık, saat kulesini, bazarı, asonsörü gördük.ve Konak’ta soğuk baklava yedik. Ofiste geçirdiğimiz günlerde, işimiz için bazı evrak işleri yaptık.
oturma izinleri, banka hesapları ve benzeri şeyler.Sonraki haftalarda atölye çalışmaları yapacağımız birçok merkezi görmeye gittik vefilm gecesi, film hakkında tetikleyici uyarı vermeliyim çünkü gerçekten üzücüydü, bu yüzden
önce fragmanı izleyin 🙂
Akdeniz’de yaşayanlar için bir kuruluştan gönüllülerden birinin covid-19 bu yüzden ertesi gün herkes test yaptı ve her dairede bir kişide covid… Biz deSonraki 10 günü tecritte geçirdim, ki bu aslında benim için iyiydi çünkü oda arkadaşlarımız daha iyiydi (odalarında olan biri hariç) ve geç saatlere kadar Türkçe drama yaptık. İzolasyonun ardından doğrudan Afyonkarahisar’a varış eğitimine geçtik.
Bazen sorunlar yaşandı, örneğin bir sohbette sadece bir katılımcımız vardı kulüp ya da üç kişi vardı ama seviyeleri gerçekten farklıydı. Gerçekten nasıl yapacağımı bilmiyordum sohbet kulübü ve her grup için farklı şeyler hazırlamanız ve her şeyin farkında olmanız gerekir planlarınızı değiştirebilir ama sonunda konuşma kulüplerini nasıl hazırlayacağımı öğrendim. bazen hala bununla mücadele ediyorum. Cumartesi sabahları gerçekten sevdiğim bir sohbet kulübüm var çünkü insanlar ve konuşabileceğimiz tüm ilginç şeyler hakkında gerçekten iyi İngilizce seviyesi. Son iki ayla ilgili üzücü olan şey ise üç kısa dönemli gönüllümüze veda etmek zorunda kalmamız oldu Hatta bir tanesi oda arkadaşımdı, kısa dönemlerin en zor yanı da bu. Ama ben uzun süreli bir gönüllü olmaktan mutluluk duyuyorum.
İzmir’de en çok sevdiğim şeylerden biri işe (ya da herhangi bir yere) vapurla gidip gelmek ve gönüllü arkadaşlarımla bir şeyler yapmayı seviyorum. Ayrıca yerel gönüllülerle ve (genç) gönüllülerle tanışmayı seviyorum.Türk i̇nsanı ve onlarla zaman geçi̇rmek. Neyse ki işimiz sayesinde yerel halkla tanışmak gerçekten çok kolay ve onlarla vakit geçirmek. Mentrolarımızla vakit geçirmek de güzel, gerçekten çok iyiler (her ne kadar ben şu anda akıl hocasızım).Hiç Türkçe bilmemek gerçekten zorlayıcı ama öğrenmeyi seviyorum, her ne kadar başlangıçta gerçekten zor olsa da .İlk iki ay çünkü hiç dersimiz yoktu. İlk iki ay için yazım burada sona eriyor. Umarım ilk iki ay hakkında biraz izlenim verebilmişimdir. Neler olduğunu ve burada gönüllülüğün nasıl bir şey olduğunu. Gönüllü arkadaşlarıma ve buradaki tüm harika şimdiye kadar burada tanıştığım insanlar 🙂
İki ay sonra görüşürüz.
See you
