Merhaba! Yine ben, Ula!
En son yazdığımda ocak ayıydı sanırım. Şimdi ise ne kadar çok şey değişti!
Öncelikle, Türkiye’de kış mevsimini yaşamak soğuk doğu Avrupa’da hayatı boyunca yaşamış biri olarak çok ilginç bir deneyim oldu.Son çeyrekte İzmir bölgesinde seyahat etmeye odaklandım. Diğer gönüllülerle birlikte Aliağa, Şirince, Kaynaklar ve Efes’i ziyaret ettik. Her biri muhteşemdi! Bu tür geziler her zaman aramızdaki bağları daha da güçlendirmeye yardımcı oluyor çünkü paylaşılan bir maceradan daha ortak bir şey yok!e İzmir’de bu tür maceralardan çok fazlasını bulabilirsiniz! İzmir’de en çok hava durumunu takdir ediyorum çünkü Polonya’da şubat ortasında sweatshirt doğa yürüyüşüne çıkmak imkansız!


Son zamanlarda diğer gönüllülerle birlikte kullandığımız etkinliklerden bahsederken, Polonyalı müzisyenler tarafından düzenlenen klasik müzik konserini anmadan geçemem!
Mart ayında nasıl olduğunu bilmiyorum ama Ankara’ya iki kez gittim!Tabii ki, tüm kaleleri, Atatürk anıtını, Kızılay’ı ve bu şehrin diğer en önemli cazibe merkezlerini ziyaret ettik! Kararımı aceleye getirmek istemiyorum ama sanırım Ankara’nın sakinliğini, hareketli İzmir’den daha çok sevdim. Trafik sıkışıklığı pek yok, daha fazla metro hattı var, oldukça soğuk ve bir şekilde… temiz.

Ankara’ya ikinci seyahatimde uçakla gitmeye karar verdim. Oh! Sekiz saatlik kabus yerine sadece bir saat geçirmek seyahat hastalığıma büyük bir rahatlık oldu! Ve dürüst olmak gerekirse, bu seyahat muhtemelen Türkiye’deki en sevdiğim anımdı. Gerçek bir Türk evinde misafir olma şansım oldu. Her gün Türk kahvaltısı servis edildi (bu konuda BÜYÜK BİR HAYRANIM) ve güçlü bir sevgiyle çevrildim.
Bu, evime duyduğum özlem duygumu birazını dindirdi. Ne yazık ki, bu yeterli olmadı. Mart ayının sonunda projeden vazgeçmeye ve Polonya’daki aile evime dönmeye karar verdim.
Kalbim kırık ama doğru karar olduğunu biliyordum. Ev arkadaşlarımı, diğer gönüllüleri, PIYA ekibini ve erkek arkadaşımı bırakmak kolay olmadı.Şu anda size Wrocław’dan yazıyorum. Gönüllülük deneyiminin tamamı için tanıştığım ve kalplerini bana açan tüm insanlar için çok minnettarım.Her zaman Wrocław’da hoş geldiniz!
İzmir’e öpücükler gönderiyorum!