Sanırım bu ay şimdiye kadarki en yoğun aydı. Karavan etkinliği için 5 günlüğüne Moldova’ya gittik. 5 gün, 5 farklı yer ve okul, yüzlerce öğrenci… Açıkçası çok yorucu bir etkinlikti ama bir şekilde hallettiğimizi düşünüyorum.🙈 Atölye çalışmaları düzenledik, birçok çocuk ve gençle iletişime geçtik. Ve çok güzel geri dönüşler aldık. Onlara sanatı biraz olsun sevdirebildik diye düşünüyorum.🎬 🎶🎨
Orheiul Vechi bölgesine gittik. İnşaatı devam eden açık hava müzesini gezdik. O bölgeyi ilk görenlerden olmak çok etkileyiciydi. Daha sonra daha birçok köye ve son olarak da Kişinev’in merkezine gittik. Daha sonra evimize döndük.
Evimiz diyorum çünkü Romanya artık evimiz gibi oldu 💜. Bunu dönüşte hepimiz fark ettik. Eve döndükten sonra o rahatlama hissini yaşadık. 🙏 Ve tabi ki burada zamanımız daralıyor. Projenin tam ortasındayız. Zaman çok hızlı akıyor. Bu bazen kendimi kötü hissetmeme neden oluyor. Bazen arkadaşlarımızla bu konuyu konuşuyoruz. Projenin biteceği günü düşünmek istemiyoruz. 🥲
Neyse bunları düşünmeden yazmaya devam etmek istiyorum. Eve döndüğümüzde de bu yoğunluk devam etti çünkü sırada ikinci sergimiz Cucuteni vardı. Bu yoğunlukta arkadaşlarım doğum günümü unutmadılar.🎂 Bana sürpriz yaptılar ve çok mutlu ettiler. Okuyanlar varsa buradan bir kez daha teşekkür ederim 😊
Fuar hazırlıklarına tüm hızımızla devam ettik. İki hafta çok çalıştık ama özellikle son hafta her gün sabah 5’te yatıyorduk.🫠 Arkadaşlarım Raphaelle, Muhammed ve Ahmed ile birlikte çok güzel bir klip çektik (Muhammed’in bestelediği şarkı için) Cucuteni hakkında). Hepsi bana çok destek oldu.
Sanırım burada en çok keyif aldığım şey ekip çalışmasıydı. ❣️🎬 Sergiye katılanlardan çok güzel geri dönüşler aldık. Klibi izleyen herkes bize birçok soru sordu ve biz de bu konuda sohbet ettik. Bu benim için çok keyifliydi. Çünkü bu hayatta en çok sevdiğim şey ürettiğim şeyleri insanlara göstermek ve onlar hakkında sohbet etmek. Çünkü yorumlar ve yeni fikirler bana ilham veriyor.
Şimdi bir sonraki müzeye ve yeni yıla hazırlanma zamanı…☃️